ریـــشه ی تو،  فـــــهم توست

یک سنگ به اندازه ای بالا می رود که نیرویی پشت آن باشد.

 با تمام شدنِ نیرو، سقوط و افتادن سنگ طبیعی است.

 ولی یک گیاه کوچک را نگاه کن!! که چطور از زیر خاک ها و سنگ ها

 سر بیرون می آورد و حتی آسفالت ها و سیمان ها را می شکند

 و سربلند می شود.

اگر تو به اندازه ی این گیاه کوچک، ریـــشه داشته باشی،

 از زیر خاک و سنگ، و از زیر عـــــادت و غـــــــریزه

 و از زیر حـــــرف ها و هــــــــــوس ها سر بیرون می آوری

 و افتخار می آفرینی.

ریـــشه ی تو، همان فـــــهم تو، عـــلاقه ی تو و انتــــخاب توست!